مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک

مدت ها شاگردش بودم. از نسل امام حسن مجتبی(علیه السلام) بود  وبه  حسنی شُهره بود.عبدالعظیم حسنی بسیار عابد و با تقوا بود. او شاگرد چند امام به ویژه امام هادی و پدر ایشان بود.

او تحت تعقیب حکومت بوده و مدتی پنهانی سفر می کرد. سید عبدالعظیم به «ری» وارد، و در خانه ی یکی از شیعیان ساکن شده بود.صاحب خانه اش می گفت:« وی پیوسته عبادت می کرد. روزها روزه، و شب ها به عبادات شبانگاهی اش مشغول بود. قبری نزدیک خانه ما بودذ که عبدالعظیم بسیار به زیارت آن قبر می رفت و می گفت که این، قبر یکی از فرزندان امام کاظم(علیه السلام)  است.» عبدالعظیم با امام هشتم نیز رفت و آمد می کرد.

امام هشتم نیز به خوبی از جایگاه او در میان شیعه آگاه بود و برخی از پیغام ها را از طریق او می رساند. یک بار که او نزد امام رضا( علیه السلام) رفته بودف امام به اوو گفته بود:

« ای عبدالعظیم ! سلام مرا به دوستانم برسان و به آنان بگو که شیطان را در خود راه ندهند، و ایشان را به راست گویی  امانت داری سفارش کن. به آنان سفرش کن که خاموشی گزینند و بحث و جدل های بیهوده را رها کنندف به یکدیگر روی آورند و به نزاع با یکدیگر نپردازند؛ زیرا من به جان خودم سوگند یاد کرده ام که هر کس دوستی از دوستان مرا خشمگین کند، از خدا بخواهم که در دنیا، سخت ترین عذاب را به او بچشاند و در آخرت، از زیانکاران باشد.

به آنان بگو که خداوند، نیکوکارتان را آمرزیده و از بدکارتان گذشته است، مگر کسی که به او شرک ورزد و یا دوستی از دوستان مرا آزار دهد و  یا قصد بدی به  او داشته باشد زیرا در این صورت، خداوند او را نمی بخشد تا زمانی که از این کارها یا از این بد اندیشی دست بردارد و اگر دست برنداشت، روح ایمان از دلش می رود واز ولایت، و دوستی من خارج می شود و نصیبی از ولایت ما ندارد. پناه می برم به خدا از این امر».

                                                          (رجال نجاشی،ص 247،ش653؛الاختصاص،ص247)

مهر امام

چه کسی می تواند از مادر مهربان تر باشد؟

امام رضا می فرمایند: امام رفیقی است همدم و مونس، پدری است مهربان، برادری است همراه و هم زاد و مادری است دلسوز به طفل ناتوان خویش و پناه است برای بندگان خدا.

حداقل شناخت و معرفتی که هرکدام از ما به عنوان یک شیعه باید به امام عصر خود داشته باشیم این است که این اعتقادات را بپذیریم و عمل کنیم.

*    جز مقام نبوت، همه خصوصیات پیغمبر در امام یافت می شود.

*  اطاعت از امام، اطاعت از خدا می باشد.

*  باید در فهمیدن هرچیز – به خصوص امر دین- در اولین قدم به امام مراجعه کنیم.

*  پس از رجوع به امام باید نظرات ایشان را اصل قرار داد.

* در هر امری باید تسلیم نظر امام بود.

*  باید در فهمیدن هرچیز – به خصوص امر دین- در اولین قدم به امام مراجعه کنیم.

*  پس از رجوع به امام باید نظرات ایشان را اصل قرار داد

* شناخت دوازده امام پس از پیامبر خاتم به نام و نسب

✨ حضرت آيت الله مجتهدي تهراني :

☝️اولين عملي که باعث خوب شدن کار و بار انسان مي شود
? راضي نگه داشتن پدر و مادر ?
است.

✌️دومين عمل
? نماز اول وقت ?
است.

? نماز اول وقت در اين که کارتان خوب شود مؤثّر است.

? کساني که به هر دري مي زنند ، ولي کارشان درست نمي شود براي اين است که نماز اول وقت نمي خوانند.

✅? جوانها به شما توصيه مي کنم اگر مي خواهيد هم دنيا داشته باشيد و هم آخرت ، نماز اول وقت بخوانيد.

‏            میشد که زخانواده دوری نکنند       یاری به مجاهدان سوری نکنند

          میشد بروند وزود برگردندو                چون عمهء_سادات صبوری نکنند

         ماندند مدافع حرم تا داعش              ناموس تو راخطابِ حوری نکنند

راز بی اخلاقی مسلمانان از زبان خواجه نصیرالدین

در بغداد هر روز بسیار خبرها می رسید از دزدی، قتل و تجاوز به زنان در بلاد مسلمانان که همه از جانب مسلمانان بود.

روزی خواجه نصیرالدین مرا گفت: می دانی از بهر چیست که جماعت مسلمان از هر جماعت دیگر بیشتر گنه می کنند با آنکه دین خود را بسیار اخلاقی و بزرگمنش می دانند؟

من بدو گفتم:
بزرگوارا همانا من شاگرد توام و بسیار شادمان خواهم شد اگر ندانسته ای را بدانم.

خواجه نصیرالدین فرمود:
در اخلاق مسلمانی هر گاه به تو فرمانی می دهند، آن فرمان “امّا” و"اگر” دارد.

در اسلام تو را می گویند:
دروغ نگو، امّا دروغ به دشمنان اسلام را باکی نیست.

غیبت مکن، امّا غیبت انسان بدکار را باکی نیست.

قتل مکن، امّا قتل نامسلمان را باکی نیست.

تجاوز مکن، امّا تجاوز به نامسلمان را باکی نیست.

و این “امّا” ها مسلمانان را گمراه کرده و هر مسلمانی به گمان خود دیگری را نابکار و نامسلمان می داند و اجازه هر پستی را به خود می دهد و خدا را نیز از خود راضی و شادمان می بیند.

این است راز نابخردی مسلمانان

                                          «اخلاق ناصری»،شمس الدین محمد جوینی