برگزاری شبی با شهدا با حضور طلاب خواهر، مادران و دانش آموزان و دانشجویان و… تا میثاقی دوباره باشد با شهدا. چرا که از دامن مادران غیرتمند مردان رشید همچون شهدا پرورش می یابند.

سخنی با شهدا

همه درد ما این است که دور افتاده ایم، گم شده ایم، از اصل خویش جدا شده ایم. ما خویشتن خویش را گم کرده ایم، ما دست خود را  از دست خدا جدا نموده ایم و در این بازار پر زرق و برق سرگردان شده ایم. ما از خویش هیچ نداشتیم و نداریم . به خیال خود اندوخته ایی اندوخته ایم، اما به چه قیمت، میزان سنجش ما چیست؟

شهدا، ای بندگان صالح خدا، ای از خویشتن رها شدگان، من هیچ برای گفتن ندارم، نه روی تشکر، نه چیزی در چنته دارم برای رونمایی، شرمسارم که این را می گویم، برای ما دعا کنید. دعا کنید خودمون رو پیدا کنیم. باز هم می گویم شرمنده من الان باید با اقتدار کامل بگویم که ما رهروان راه شماییم، اما کسی که هنوز اندر پیچ و خم های جهالت خود مانده چگونه می تواند چنین حرفی را بزند.

بارها و بارها حسرت خورده ام که خدایا من کجا و شهدا کجا؟ عمرم رفت و بی حاصل، خدایا خوش به حال انان که نسبت به تو معرفت پیدا کردند. آنان همه چیز دارند چون تو رو دارند.

هدیه به روح شهدا صلوات بر محمد و خاندان پاک محمد(صلی الله)